
“Lehoiak”, zentzu positiboan, “Jainkoaren Egia Boterean”, esan nahi du. Horregatik deritzo Kristori “El león de la tribu de Judá”. Daniel profetak lehoia urgaineratzen ikusi zuenean, honek aro berriaren isla sinbolikoa ikusi zuen honengan, Berbaren Jainkozko Egia eremu espiritual berri bat konkistatzeko prestatzen denekoa.
Lehoiak Jainkoaren Egia sartuta daukan horren beldur-eza adierazten du. Berbaren Jainkozko Egiarekin bategiten dutenak lehoien antzekoak dira, nahiz eta ahari batek baino indar fisiko gutxiago izan.
Lehoiaren atzetik agertzen den eguzkia, botere eta gobernu símbolo gisa onartua izan da. Abade egipziarrek ospakizun askotan erabili ohi zituzten lehoien azalak. Lehoia eguzkiaren mezulari zen, Argia, Egia eta berraragipena irudikatuz. Lehoia animalien familiako erregea da, eta erreinu bakoitzeko nagusi gisa, eguzkiarentzat sakratua, zeinen izpiak lehoiaren atzapar iletsuekin irudikatzen diren.
Lehoiak begi irekiekin lo egiten dueneko antzinako usteak, animali hau zaintzaren símbolo bilakatzea bultzatu du. Sarrera eta ate guztietan lehoiaren irudi bat ezartzea jainkoaren zaintzaren Iturra da. Lehoiak ezkutuko jakintza islatzen du, piztia honi gainjartzea jakinduriaren maisu bilakatzea da.
Lehoiari omen egitea da rastak eramateko ohitura horren arrazoietako bat. Honen ilajearen irudikapena.